Minęło już trochę czasu, odkąd dla uczczenia 750-lecia lokacji Poznania powstał Ogród Czasu. Złożyło się na niego pięć słonecznych zegarów, projektu Doroty i Andrzeja Gosienieckich. Usytuowane w pobliżu jeziora Malta, stanowiły ciekawą atrakcję zarówno dla mieszkańców miasta, jak i przyjezdnych.
Gawron próbował kiedyś stanąć na tarczy jednego z nich, przejmując na siebie rolę wskazówki. Niestety szybko został przepędzony przez rozbawione dzieciaki, które chciały spróbować tego samego.
Gdy szybował teraz nad sztucznym jeziorem, przypomniał sobie o jeszcze jednym zegarze słonecznym, o którym niewielu wiedziało. Słonecznik ten powstał w 1909 roku i zdobił południową ścianę Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Dla mieszkańców miasta był przez sporą część roku niewidoczny, gdyż przesłaniał go pnący się po murze bluszcz. Zastanawiał się przez chwilę, czy władze uczelni bardzo by się pogniewały, gdyby postanowił poszarpać nieco liści i pozwolić zegarowi znów odmierzać czas.
– Wolność zegarom! – zakrakał, obierając kierunek na św. Marcina.